In TITICUT FOLLIES krijgen Frederick Wiseman en zijn camera toegang tot Bridgewater State Hospital in Massachusetts. De documentaire opent met een revue-show gegeven door bewakers en gevangen in de instelling. Wat daarna volgt kan enkel beschreven worden als een gruwelijke afdaling in de hel. Gevangenen slapen in kale cellen, douchen niet regelmatig en worden onderworpen aan vreselijke martelmethoden.
TITICUT FOLLIES schetst een schrijnend portret van het falen van mentale gezondheidszorg en de grote schade die berokkend wordt aan mensen die zich al in een zeer kwetsbare positie bevinden. Wiseman kiest ervoor zichzelf buiten beeld te houden en de gruwelijke beelden voor zichzelf te laten spreken. Hoewel Wiseman voor en tijdens het maken van de film de volledige medewerking genoot van de autoriteiten, keerden die zich na het zien van de film tegen hem. De documentaire schoot in het verkeerde keelgat van de overheid van Massachusetts en werd na enkele voorstellingen op festivals in 1967-68 in beslag genomen. Pas in 1992 werd de film weer vrijgegeven, op voorwaarde dat Wiseman in de credits zou vermelden dat de toestand inmiddels verbeterd was.
DISCLAIMER: Titicut Follies bevat beelden die door sommigen als schokkend kunnen worden ervaren.