In november en december staat onze speciale reeks in het teken van Final Cut: bijzondere eindes in de breedste zin van het woord.
The Brown Bunny, van regisseur Vincent Gallo (Buffalo ’66), is een melancholische meditatie over eenzaamheid, spijt en het onvermogen het verleden van je af te schudden. Op 16mm geschoten ademt de film een korrelige kwetsbaarheid die haar intieme toon versterkt. We volgen Bud Clay, een motorcoureur die van New Hampshire naar Californië rijdt, verdwaald in zijn gedachten en gevangen in de leegte van het Amerikaanse landschap. De film lijkt minimalistisch omdat er nauwelijks iets gebeurt of wordt gezegd, maar juist in die stilte openbaart zich de pijn die Gallo wil tonen.
Gallo’s esthetiek, geworteld in het Amerika van snelwegen en motelkamers, is zowel nostalgisch als tijdloos. Alles bouwt op naar de slotminuten, waarin de werkelijkheid en het verleden elkaar eindelijk raken. In die laatste scène breekt onthult The Brown Bunny zich als een pijnlijk eerlijke reis door schuld, verlangen en verlies.