Tapis Rouge Classiques is terug in De Uitkijk met À bout de souffle van de legendarische filmmaker Jean-Luc Godard. De film wordt op 24 april geïntroduceerd, de vertoningen daarna zijn reguliere vertoningen. De film bevat Engelse ondertiteling.
Toen À bout de souffle in 1960 verscheen, was het alsof de cinema zichzelf opnieuw uitvond. Jean-Luc Godard, toen nog filmcriticus bij Cahiers du Cinéma, maakte met een minimaal budget en een maximum aan vrijheid een film die de regels van het medium herschreef — of simpelweg negeerde.
Het verhaal is klassiek in zijn eenvoud: Michel, een autodief die idolaat is van Humphrey Bogart, schiet een agent neer en zoekt onderdak bij Patricia, een jonge Amerikaanse journaliste in Parijs. Wat volgt is een zwerftocht door een stad die voortdurend beweegt, en een relatie die zich ergens tussen verlangen en onthechting afspeelt.
Belmondo en Seberg spelen niet zozeer personages alswel archetypen: hij de charmante rebel, zij de afstandelijke muze. Maar het zijn de vormkeuzes van Godard die À bout de souffle zijn blijvende zeggingskracht geven. De jump cuts, het losse camerawerk van Raoul Coutard, de dialogen die soms filosofisch en dan weer achteloos klinken — alles draagt bij aan een gevoel van urgentie, van spontaniteit.
De film werd een manifest van de nouvelle vague, maar voelt tegelijk als een persoonlijke impuls: een liefdesverklaring aan de cinema, en aan de vrijheid om daar radicaal mee om te gaan. Ook nu, ruim zestig jaar later, blijft de film fris en ongrijpbaar.